Dean Mueller is een Amerikaanse singer-songwriter en multi-instrumentalist uit Bend, Oregon die al meer dan 20 jaar aanwezig is in de muziekwereld. Hij was in de voorbije jaren actief als bassist bij diverse folkgroepen en bluesartiesten tot hij in de zomer van 2023 besloot om een eerste debuutplaat als soloartiest uit te brengen. Dat werd het album “Life Ain’t All Roses” dat samen met producer Kevin McKendree tot stand is gekomen. Die speelde op deze plaat zelf ook mee op keyboards en hij zingt de backing vocals.

Voor de opname van dat album in zijn ‘The Rock House’-studio in Franklin, Tennessee nodigde Kevin Mc Kendree enkele langjarige bandleden uit van de begeleidingsgroep van Dean’s muzikale idool, country-folkzanger en songschrijver John Prine die in april 2020 was overleden. Die bandleden van de‘John Prine Band’ waren gitarist Jason Wilber, bassist Dave ‘Shakey Legs’ Jacques en drummer Kenneth Blevins.

Iets meer dan één jaartje later is er nu in dezelfde studio al een tweede album van Dean Mueller klaargestoomd met de hulp van dezelfde muzikanten en dezelfde producer. De plaat heeft “Wishes Never Gone” als titel en bevat twaalf nummers die Dean Mueller zelf voor het album heeft geschreven, soms met de hulp van enkele co-componisten. Voorafgaand aan de release van deze nieuwe plaat werden er ook al vier singles gereleased met de twee songs die u op de bijgaande video’s kunt beluisteren: “Fireflies” en albumopeningstrack “I Don’t Live There Anymore”, verder aangevuld door de nummers “Hold On And Don’t Let Go” en “Teach No Lies”.

Die laatste sociaal geëngageerde song wordt vocaal ondersteund door ‘The McCrary Sisters’, een gospeltrio uit Nashville, en gaat over de vele leugens die de Amerikanen haast elke dag door hun politieke leiders krijgen ingelepeld. Andere gastmuzikanten die aan de opname van “Wishes Never Gone” meewerkten zijn Jim Hoke op klarinet bij het nummer “Fireflies” en op mondharmonica bij de song “I’ll Be There” en zangeres Nalani Rothrock uit Nashville die met Dean Mueller in duetvorm meezingt op de nummers “Bulleit Train” en “No Matter What It Is”.

De eerlijkheid gebiedt ons om te zeggen dat we Dean vocaal niet zo heel sterk uit de hoek zien komen op dit tweede soloalbum maar zijn kwaliteiten als songschrijver van folk- en bluesnummers willen we helemaal niet in vraag stellen. Ook de invloeden van zijn inspiratiebron en muzikale held John Prine kunnen we best wel terughoren in enkele nummers op deze plaat. Tot slot willen we hem zeker nog een extra pluim geven voor de albumafsluiter “Lonesome Sky” die verhaalt over een emotionele en nostalgische terugblik op een liefde die lang geleden verloren is gegaan.

(valsam)